Seda Sayan: Fakirliğimden utanmadım

Seda Sayan'ın Posta Gazetesi'nden Oya Çınar'a verdiği röportajdan öne çıkan kısımlar şöyle:

"Hayatımın en güzel dönemindeyim. Hayallerimin 10 numara büyüğü geldi bana Allah'ımdan. Çocukken de böyle bir hayat istiyordum. O gecekonduda ne hayaller kurardım. Ama O bana hayallerimin de ötesinde bir hayat bahşetti. Başka türlü bir şey bu! Sağlığım yerinde. Sevdiklerim iyi. Daha ne isterim.

"ESNAF BENİ ÇOK SEVERDİ"

Genç kızlığım Kadırga'da geçti. Orası da ufak bir yerdi. Mahallemizde bir çeşme vardı, herkes suyunu oradan taşırdı. Bir şekerci vardı, herkes lokumunu oradan alırdı. Tüm esnaf beni çok severdi.

"ÇOCUKLUĞUMDA O KADAR GÜZEL DEĞİLDİM"

Çocukluğumda o kadar güzel değildim. Ablam güzeldi. Ben sarı, çiroz bir şeydim. Çok zayıftım. Rüzgar esse alıp götürürdü beni. Ama çenemle sevdirirdim kendimi. Kadere bakın ki yıllar sonra çenemle para kazanıyorum. Hahaha!

"FAKİRLİĞİNDEN UTANAN BİR ÇOCUK DEĞİLDİM"

Herkesin hayatı bizim gibi sanıyordum. Fakirliğinden utanan bir çocuk değildim. Aksine dile getiren bir çocuktum. Mesela okulda bir yardım dağıtıldığında gider, 'Efendim, biz de fakiriz, bizim de bu yardıma ihtiyacımız var. Ne güzel botlar veriyorsunuz. Bize de verin' derdim. Şimdi etrafıma bakıyorum, gençler utanıyor. Ya bu durumu saklıyor ya da fakirliğinden ötürü anne babayı suçluyorlar. 'Sen doğurdun beni. Yapmak zorundasın. Almak zorundasın' diyerek isyan ettiklerini görüyorum. Çok üzülüyorum.

"FARELERİN İÇİNDE BÜYÜMÜŞ BİR KADINIM"

Farelerin içinde büyümüş bir kadınım. Neden korkacağım? Hiç unutmam, çocuğum daha... Bahçede minderin üstünde oturuyorum. Altımda yumuşak yumuşak bir şey kımıldıyor. Anneme seslendim, 'Anne altımda bir şey kımıldıyor' diye. Meğer yılanmış. Annem korkusuz bir kadındı. Geldi yavaşça, 'Sakın kımıldama' dedi. Yılanın kafasını tuttu, götürüp attı. Allah onu başımdan eksik etmesin. Ben de ona benzemişim. Allah'tan başka kimseden korkum olmaz benim."