Bir çocuğun kendisi hakkında iyi hissetmesini sağlamakla, çocuğa her istediğini vermek arasında ince bir çizgi vardır. Çocuğunuzu sınırlar dahilinde iyi gözlemeniz çok önemlidir. Bazı şeyler göz ardı edildiğinde çocuğunuz bunu yapmasına izin verdiğinizi düşünebilir. Dolayısıyla sınırları bilmek ve takip etmek; sınırlar konusunda istikrarlı olmak temel anahtardır.

Tabii ki bu sınırları koymak hiç de kolay olmayacaktır. Özellikle de ailede sadece siz değil büyükanne ve büyükbabaların onun istediği ve hatta henüz istemediği ama isteyebileceği her şeyi yapmak, almak, vermek için sıraya girdikleri durumlarda. Çocuğunuzu mutlu etmeyi istemek kadar doğal bir şey olamaz elbette. Ama ona verdiğimiz anlık mutlulukların uzun vadeli sonuçlarını da düşünmek gerekir. Koşullandırılmış hazır çevre yaratmalıyız "bunu da isterim" krizlerinin önüne geçmenin en önemli yollarından biri de yine çevreyi doğru hazırlamak; yani karşılaşmak istemediğiniz taleplerin oluşacağı ortamları en baştan yaratmamaya çalışmaktır.

Örneğin iki yaşındaki çocuğunuzla oyuncak dükkanına giriyor ve onun en sevdiği oyuncaklar arasından geçiyorsanız, bir şekilde bir kriz ortamına alan tutmuş olabilirsiniz. Bunun bir "isterim" krizine dönüşme ihtimali çok yüksektir. Dolayısıyla bu dönemlerde bu tür ortamları yaratmamanızı özellikle tavsiye ederiz. Hemen hatırlatalım, bu dönemlerde çocuğunuz henüz sizin mantıklı bütçe ya da evde var açıklamalarınızı o an anlayacak beyin gelişimine sahip değildir hatta ne söylerseniz söyleyin muhtemelen duymayacaktır.

Aynı şekilde henüz paylaşmaya hazır olmayan çocuğunuzun en sevdiği oyuncağı arkadaşına vermesini beklemeniz de benzer bir krize yol açabilir. O yüzden çocuğunuzun özelliklerini iyi tanıyarak bu ortamları nasıl ekarte edebileceğinizi önceden planlamanız bu dönemi çok daha rahat geçirmenizi sağlayacaktır.