Miladi 571 senesinin Rabiulevvel ayının 12. Pazartesi gecesi dünyamızı şereflendiren Resulûllah efendimizi övmek için nice alimler, evliyalar, şairler sayısız eserler verir. Bu satırlarda, gönlü Resûlullah aşkı ile yanan bir müminin engin aşk ve muhabbet kokuları vardır. Ancak hiçbir kitap, Mevlid müellifi merhum Süleyman Çelebi'nin yazdıkları kadar çok sevilmez.
Yazdığı Mevlid-i Şerîf'ler yüzyıllarca dilden dile dolaşan Süleyman Çelebi, gençlik yıllarından itibaren Bursa'da asrının ileri gelen alimlerinden ilim tahsil eder. Sonraları büyük bir İslam alim olarak, Sultan Yıldırım Bayezid zamanında Divân-ı hümayûn imamı, sonra da Bursa'da onun inşa ve ihya ettiği Ulu Caminin baş imamı olur. Bu camideki imamlığı sırasında, bir gün İranlı bir vaiz, vaaz ve nasihat ederken, Bekara suresinin iki yüz seksen beşinci ayet-i kerimesinin; “Biz Allahü teâlânın peygamberlerinden hiçbirinin arasını ayırt etmeyiz (hepsine inanırız). Duyduk ve itaat ettik” meâl-i şerifini tefsir ederken de; “Hazret-i Muhammed ile Hazret-i İsa arasında hiçbir farklılık, üstünlük yoktur” diye, kendi kafasına, bozuk inanışına göre tefsir eder. Cemaat arasında bulunan bir kimse dayanamayıp ayağa kalkar ve, “Ey cahil! Kendi kafana göre nasıl tefsir edebilirsin? Elbette peygamberimiz Muhammed aleyhisselam, bütün peygamberlerden daha üstündür. Burada fark yoktur demek, nübüvvet ve risalet yönünden fark yoktur demektir. Üstünlükler, mertebeler yönünden değildir!” gibi pek çok sözler söyler ve deliller getirir. Neticede İranlı vaiz, yanlış düşündüğünü kabul eder ve camiyi terk eder.
Bütün bunlara şahit olan Ulu Cami baş imamı Süleyman Çelebi, bu hadiseden dolayı çok duygulanır, Resûlullah efendimize olan muhabbeti sebebiyle, “Vesîlet-ün-Necât” isimli mevlid kasidesini yazar. Hep Ehl-i sünnet itikadını anlattığı Mevlid-i Şerif'inde bu bozuk itikatlı vaizin sözüne cevap olarak:
Ölmeyüb İsâ göğe bulduğu yol
Ümmetinden olmak için idi ol.
beytini söyledikten sonra, Resûlullah efendimizin faziletlerini şöyle izah eder:
Dahî hem Mûsâ elindeki asâ
Oldu O'nun izzetine ejderhâ.
Çok temennî kıldılar Hak'dan bunlar
Kim Muhammed ümmetinden olalar.
Gerçi kim bunlar dahî mürsel durur.
Lâkin Ahmed efdâl-ü-ekmel durur.
Zîrâ efdalliğe ol elyak durur
Anı öyle bilmeyen ahmak durur.
Merhum Süleyman Çelebi Peygamber efendimizin doğumunu şu mısralarla dile getirir:
Cümle zerrat-ı cihan edüp nida
Çağrişu ben dediler kim merhaba
Merhaba ey âl i sultân merhabâ,
Merhaba ey kân-i irfan merhaba.
Merhaba ey sırr ı furkân merhabâ;
Merhaba ey derde derman merhaba,
Merhaba ey Rahmeten lil-âlemin,
Merhaba sensin şefiu'l müznibin...
O'nun doğumuyla bu alemde Allahü teâlânın rahmet ve bereketi dolup taştı. Geceler ve gündüzler renk değiştirdi. Duygular ve düşünceler derinleşti. Sözler, sohbetler ve lezzetler enginleşti. Nura hasret çeken gönüller huzura erdi. Her şey ayrı bir mana, ayrı bir letafet kazandı ve dillerden şu ifadeler dökülmeye başladı:
“Suya virsun bağbân gülzarı zahmet çekmesun
Bir gül açılmaz yüzün tek virse bin gülzare su. “
Yani, “Bahçıvan gül bahçesini sulamak için boş yere zahmet çekmesin. Zira, bin tane gül bahçesi sulasa, ya Resûlullah yine de senin yüzün gibi bir gül hiçbir zaman açılmaz.”
ULUCAMİ'NİN İLK İMAMIYDI
Süleyman Çelebi 1399 yılında inşa edilen Ulucami'nin ilk imamıydı. Ömrünün sonuna kadar bu görevde kaldı. “Vesîlet-ün-Necât” isimli mevlid kasidesini de bu görevdeyken kaleme aldı. 1421 yılında 62 yaşında vefat eden Süleyman Çelebi, Çekirge yolundaki Dağınık Selviler Mezarlığı'na defnedildi.
