Bursalılar onu iyi tanır...Aşkı için delirmişti...

6 yaşına kadar her çocuk gibi düşe kalka büyüdü Ayten. Ta ki menenjit denilen illet Ayten’in yakasını sarana kadar. Nedendir bilinmez ama tedavi ettirilemedi Ayten. Belki fakirlik, belki cahillik, nedeni bilinmez. Sakat kalmıştı küçük kız. Konuşamayan derdini anlatamayan dışlanmış bir toplumun içinde, dışlanmış bir küçük kız kaldı birdenbire. İki kere dışlanmıştı Ayten. Ayten’e toplum deli gözüyle baktı. Bugün aşkı için delirecek kim var ki aramızda? Ayten deli değildi, onu bir şey deli etti, aşkı için hayatını feda etti. Ayten, aşkı Hasan öldükten sonra Bursa sokaklarında beyaz elbisesi, Hasan’ın ona hediye ettiği çantalar ile Hasan’ın cümbüşü ve davuluyla gezmeye başladı. Esnaf çok severdi Ayten’i. Sabah ona poğaça alırlar ardından Ayten de yola düşerdi. Akşam da hep aynı saatte geri dönerdi. Her gün böyleydi. Sonra bir gün gelmemeye başladı. Öğrenildi ki evinde bir başına ölmüş.” Ayten 1935’te Kamberler’de geldi dünyaya, 1992’de Kamberler’de göçtü bu dünyadan. Öldükten sonra da mezarı Bursa esnafı tarafından yapıldı. Pınarbaşı’ndan kaldırılan cenazesine üç bin kişi katıldı.