İman ona da nasip oldu

Cüneyd-i Bağdadî Hazretleri bir kış gününde Bağdat camilerinin önünde bir mecûsînin kuşlara yem dağıttığını görüp ona: - Sen hayır yapıyorum diye kendini boşuna aldatıyorsun. Allahü teâlâ, evvelâ imanı farz kılmış, dedi. Bu sözler üzerine mecûsî: - Allahü teâlâ bu yaptığımı görmez, bilmez mi? dedi. Cüneyd-i Bağdadî Hazretleri: - Elbette görür ve bilir, deyince, Mecûsî: - Öyleyse o da bana yeter, deyip kendi bildiğine devam etti. Cüneyd-i Bağdadî Hazretleri bundan sonrasını kendisi şöyle anlatıyor: - Aradan zaman geçti. Hac mevsiminde Mescid-i Haram'a gelip tavaf yapmakta idim. Bu esnada bir adamın ellerini açmış Allahü teâlâya yalvarmakta olduğunu, hatta gözlerinden sel gibi yaşlar akıttığını gördüm, iyice dikkat ettim, o zat karlı bir havada kuşlara yem veren Mecûsî idi. Tavaftan sonra yanına yaklaşıp hemen kollarından yakaladım. Mecûsî beni tanımıştı. - İşte Allahü teâlâ gördü ve bildi, deyip kelime-i şehâdet getirip ruhunu teslim etti. O anda bir nidâ işittim: "Ya Cüneyd! Sen Beytimi arzu ederek geldin ona kavuştun. O ise beni arzu ederek geldi bana kavuştu."