Fakir fukaranın hakkını gözetirdi

Hazret-i Ömer ve Abdürrahmân bin Avf her gece şehri dolaşır, ihtiyaç sahiplerine, yetimlere, ihtiyarlara yardımlarda bulunurlardı. Ancak Hazret-i Ömer'in Abdürrahmân bin Avf'a pek sözünü etmediği ancak geceleri devamlı uğradığı bir mahalle vardı. Abdürrahmân bin Avf, Hazret-i Ömer'in vefâtından sonra bir gece o mahalleye varıp, o eve girdi ve bir ihtiyâr kadınla karşılaştı. O ihtiyar kadın kendi kendine, acabâ ne oldu ki, Ömer bu gece gelmedi, diyordu. Abdürrahmân bin Avf, ey hâtun! Ömer dünyâdan göçtü, dedi. Kadın bunu işitince, bir âh çekip, bayıldı. Sonra aklı geri geldi. Dedi ki; ey Allah'ım! Bana yardımda bulunan Ömer'i affet. Abdürrahmân bin Avf, ne yardım ederdi diye sorunca; o ihtiyar kadın, gündüz vakti üzerimi kirletirdim. Kirlenmiş elbisemi yıkar, beni temizlerdi. Bana yiyeceklerden ne nesne gerek ise getirirdi. Abdürrahmân bin Avf, Ey hâtun! ben Ömer'in yâriyim. Bende Ömer'in yaptığı işleri yapayım, deyince ihtiyar kadın dedi ki, Ömer'in yerini kim tutabilir, yâ ilâhel âlemîn! Ben o hastalığı Ömer'in yardımı ile çekerdim. Ömer gitti. Benim rûhumu kabz eyle ki, ben Ömersiz ömür istemem. Bunu der demez duası kabul olup, dünyadan göç etti.