Dram üstüne dram !

Adana'da, bir yaşındayken babasızlıkla tanışan ve henüz 3 yaşında beyin kanseri nedeniyle 6 kez ameliyat olan Abdulsamet Doğan'ın annesi Dilek Doğan, çocuğunun tedavisi için maddi manevi yardım bekliyor.

<iframe src='http://www.iha.com.tr/embed-video-91632/'  frameborder='0' width='690' scrolling='no' height='415'></iframe>

Yüreğir ilçesindeki Eski Misis Mahallesi'nde yaşayan Dilek (29) ve Abdurrahman Doğan çiftinin 5 yıl önce Bahar isimli ilk çocukları dünyaya geldi. Aradan 2 yıl geçtikten sonra ise çiftin Abdulsamet Doğan (3) isimli ikinci çocukları hayata gözlerini açtı. Abdulsamet henüz 1 yaşındayken Abdurrahman Doğan evi terk ederek eşi ve 2 çocuğunu bir başına bıraktı. Henüz ilk yaşında babasızlıkla tanışan Abdulsamet Doğan, Şubat ayında burun akıntısı şikayetiyle annesi tarafından Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekterliği'ne bağlı Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne kaldırıldı. Kanser sol gözünü kör etti Narkozla MR çektirmesi gereken minik Abdulsamet, aşırı burun akıntısı nedeniyle narkoz alamadı. 5 Nisan tarihinde beyin filmi çekilen Abdulsamet'in beyninde, en az beyni kadar büyümüş bir tümör tespit edildi. Bu sırada minik Abdulsamet'in sol gözü kör oldu. 5 ayda 6. kez ameliyat oldu Beyin kanseri teşhisiyle toplamda 5 kez ameliyat olan minik Abdulsamet, 50 gün boyunca beyin cerrahi bölümünde yoğun bakımda tedavi gördü. Onkoloji servisinde tedavisi süren Abdulsamet Doğan, yoğun ve yorucu kemoterapi tedavisine başladı. Bu sırada Abdulsamet'in beynindeki sıvının mantara neden olmasıyla Dilek Doğan, oğlunun beş ayda 6. kez ameliyat olacağı haberiyle yıkıldı. "Çoğu zaman ilaçları alamıyorum" Anne Dilek Doğan, oğlunun hastalığının dördüncü evresinde olduğunu ve tümörün beyin damarına çok yakın olduğu için ameliyatın çok riskli olduğunu söyledi. Anne Dilek Doğan, yaşadığı zorlukları şöyle anlattı: "Allah'tan umudumuzu kesmiyoruz. 2 yıldır eşim beni terk etti, 2 çocukla ortada kaldım. Perişan haldeyim. Maddi durumum yok, sıfır. 20 günde bir çocuğum kemoterapiye girmek zorunda. Toplu taşıma yasak olduğu için çocuğumu özel getirmem lazım. Buna da maddi durumum el vermiyor. Sağdan soldan gelmezse, evden buraya kadar bile getiremiyorum çocuğumu. Çocuğumla yakından ilgilenen doktorlarımıza ve hastane yönetimine teşekkür ederim ancak sadece kemoterapi masraflarını hastane karşılıyor, diğer ilaçları ben karşılamak zorundayım. Çoğu zaman onları da alamıyorum. Çocuğumu, tedavi olabileceği başka hastanelere de göstermek istiyorum, belki kurtulur."